Budowa komputera PC

Budowa ogólna

Budowa płyty głównej 

Budowa karty graficznej:

Budowa procesora:

Budowa dysku twardego:

Na straży prawa

Prawo autorskie (ang. copyright ©) to pojęcie prawnicze oznaczające ogół praw przysługujących autorowi utworu albo normy prawne upoważniające autora do decydowania o użytkowaniu dzieła i czerpaniu z niego korzyści finansowej.
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych z późn. zm. wyróżnia: autorskie prawa osobiste oraz autorskie prawa majątkowe.

Utwór to termin prawniczy z zakresu prawa autorskiego, który według Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest zdefiniowany następująco:
„…każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.”

Licencja (łac. licet, „jest dozwolone“; licens, „wolny“) to dokument prawny lub umowa, określająca warunki korzystania z utworu jako dobra, którego dana licencja dotyczy. Właściciel praw autorskich, znaku handlowego lub patentu może (i często to robi) wymagać od innych posiadania licencji jako warunku użytkowania lub reprodukowania licencjonowanego utworu.

Typy licencji:

• pełna
• wyłączna
• niewyłączna
• otwarta
• przymusowa
• sublicencja

Licencja oprogramowania to umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.
Umowa taka powinna określać przede wszystkim pola eksploatacji (formy wykorzystania utworu), czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu. W Polsce Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowe elementy określające pola eksploatacji wskazuje zakres, miejsce i czas korzystania z utworu, przy czym jest to wyliczenie przykładowe i strony umowy mogą dowolnie kształtować charakter licencji.

Typy licencji oprogramowania:

• freeware to licencja oprogramowania umożliwiająca darmowe rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego
• public domain jest to twórczość, z której można korzystać bez ograniczeń wynikających z uprawnień jakie mają posiadacze autorskich praw majątkowych, gdyż prawa te wygasły lub twórczość ta nigdy nie była lub nie jest przedmiotem prawa autorskiego
• adware to typ licencji oprogramowania charakteryzujący oprogramowanie rozpowszechniane za darmo, ale zawierające funkcję wyświetlania reklam
• cardware to rodzaj licencji oprogramowania wywodzący się od Freeware i Shareware używany przez autorów, którzy udostępniają swoje programy za darmo, a w zamian za to oczekują, że użytkownik przyśle im kartkę pocztową
• shareware to rodzaj licencji programu komputerowego, który jest rozpowszechniany bez opłat z pewnymi ograniczeniami lub z niewielkimi opłatami do wypróbowania przez użytkowników
• trialware to rodzaj licencji na programy komputerowe polegający na tym, że można go używać przez z góry ustalony czas
• OEM - licencja na oprogramowanie przypisane tylko do danego sprzętu bez możliwości przeniesienia go na inny
• donationware jest jednym z typów licencji polegającym na tym, że oprogramowanie może być dowolnie modyfikowane, kopiowane i dystrybuowane pod warunkiem, że licencjobiorca zapłaci autorowi symboliczną kwotę
• firmware to licencja na  oprogramowanie wbudowane w urządzenie, zapewniające podstawowe procedury obsługi tego urządzenia
• Creative Commons (CC) to zestaw licencji, na mocy których można udostępniać utwory objęte prawami autorskimi; licencje Creative Commons pozwalają twórcom utworów zachować własne prawa i jednocześnie dzielić się swoją twórczością z innymi; zasada „wszelkie prawa zastrzeżone” zostaje zastąpiona zasadą “pewne prawa zastrzeżone”

Przykłady programów na określonych licencjach:

•  freeware - CCleaner

• shareware - Total Commander

• commercialware - MS Office 2010

Odpowiedzialność karna i cywilna w sieci

Na łamach portalu WieszJak.pl Pani mec. Monika Brzozowska tak opisuje problem:

"Polskie prawo karne nie zawiera odrębnej regulacji dotyczącej wprost rozpowszechniania i pobierania plików z internetu w sytuacji, w której nie mamy do nich praw. Oznacza to odpowiednie stosowanie innych regulacji, które sprawiają że sytuacja osób rozpowszechniających i pobierających "nielegalne" pliki z internetu nie jest równa.

Rozpowszechnianie plików pobranych z Internetu jest przez prawo traktowane surowiej niż samo ich pobieranie. Traktowane jest jak kradzież tzw. „intelektualna” i osoby takie pliki rozpowszechniające podlegają odpowiedzialności karnej. Zgodnie z ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych czyny takie zagrożone są karą: grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2, a w przypadku działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do lat 3. 

Surowiej przepisy traktują tych, którzy uczynili sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu albo działalność przestępną - wówczas sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. Kwota grzywny zależy m.in. od warunków osobistych sprawcy, tego czy do tej pory był karany, jego możliwości zarobkowych i posiadanego majątku i może ona wynosić od 100 zł do 720 tys. zł. Kara ograniczenia wolności, w wymiarze od miesiąca do 12 miesięcy, polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej przez sąd lub kuratora pracy na cele społeczne. Jej wymiar sięga od 20 do 40 godzin miesięcznie i jest ustalany przez sąd.

Prawo natomiast łagodniej traktuje osoby, które jedynie pobierały nielegalnie pliki z Internetu, ale nie udostępniały tych zasobów ze swojego komputera. Osoby takie są narażone na odpowiedzialność cywilną wobec twórcy. Twórca może żądać od osoby, która naruszyła jego prawa majątkowe, zaprzestania pobierania plików, usunięciu z dysku komputera, wydaniu korzyści uzyskanych z nielegalnego pobierania utworu/utworów twórcy, naprawienia wyrządzonej twórcy szkody na zasadach ogólnych (art. 415 k.c.) lub poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu. Oprócz kar wymienionych powyżej sąd może zasądzić przepadek przedmiotów przy których użyciu dokonano naruszenia czyli np. komputera.

Usługi z literą ,,e''

E-nauka - nauczanie z wykorzystaniem sieci komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie dydaktyki za pomocą komputerów osobistych, CDROM-u i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Warunkiem podjęcia się e-nauki jest posiadanie komputera z dostępem do Internetu, bez którego e-nauka nie jest możliwa. Szczególnie popularne jest nauczanie języków obcych tą metodą. Istnieją już wirtualne uniwersytety i studia,np. Polski Uniwersytet Wirtualny czy zdalne studia na Politechnice Warszawskiej. 

Szkolenia na odległość można prowadzić w różnych trybach.

• Tryb samokształceniowy - brak stałego kontaktu ucznia z nauczycielem.Uczeń samodzielnie kontroluje swoje postępy. Po zakończeniu szkolenia istnieje możliwość otrzymania dyplomu.
• Tryb synchroniczny - pozwala uczestnikom i nauczycielowi komunikować się wykorzystując komunikację głosową Voice over IP oraz wspólny dostęp do narzędzi kursu.
• Tryb asynchroniczny - Uczeń może korzystać z wsparcia nauczyciela ale bez bezpośredniego kontaktu z nim i innymi uczniami. Kontakt z nauczycielem odbywa się przez e-mail i forum, czasami komunikator
• Tryb mieszany - Pewna część zajęć odbywa się tradycyjnie, a reszta to samodzielna praca kursanta z materiałami dostarczanymi elektronicznie

E-praca - wykonywanie działalności zawodowej z dala od siedziby macierzystej firmy. Telepraca pozwala być czynnym zawodowo osobom, które z różnych przyczyn nie mogą lub nie chcą opuszczać swojego stałego miejsca zamieszkania (np. osoby niepełnosprawne). Takiej pracy można szukać praktycznie na całym świecie. Telepraca pozwala na nienormowany czas pracy osobom, które normalnie nie mogłyby spędzać 8 godzin za biurkiem.

Przykłady telepracy:

•  obsługa sklepów internetowych,
•  administrowanie siecią komputerową, pracą serwera internetowego,
•  tłumaczenie języków obcych,
•  telefoniczna obsługa klienta, telefon zaufania,
•  księgowość, biura rachunkowe,
• dziennikarstwo, twórczość artystyczna (np. pisarstwo)
• działalność naukowa i edukacyjna.

E-banki -  w banku elektronicznym nie ma hal z kasami, a tym samym kolejek do tych kas. Wszystkie formalności załatwia się nie wychodząc z domu, począwszy od założenia konta do wykorzystywania wszelkich operacji. Korzysta się z komputera i Internetu. Dostęp do takiego banku uzyskuje się poprzez specjalny serwer.
Podobnie jak w banku tradycyjnym można dokonywać różnych płatności, zleceń przelewów, zakładać lokaty terminowe.

Elektroniczne pieniądze są łatwiejsze i tańsze w użyciu, ale wymagają też specjalnego traktowania, by nie stały się łupem przestępców elektronicznych

Każdy bank stosuje kilka poziomów zabezpieczeń  

Zabezpieczenia stosowane w banku internetowym:

• poufne hasło i numer klienta,
• karty kodów jednorazowych,
• tokeny,
• bezpieczny protokół SSL dla połączeń internetowych,
• dzienny limit kwoty operacji.

Token - generator kodów jednorazowych służących do uwierzytelniania transakcji internetowych. Ze względów ekonomicznych większość banków zastępuje go kartą kodów jednorazowych lub hasłami SMS.

E-zakupy (ang. e-commerce) - sposób nabywania towarów i usług za pośrednictwem internetu.W ostatnim czasie cieszą ogromną i stale rosnącą popularnością

 

E-aukcje (aukcje internetowe) to wygodne i proste narzędzie zakupowe wspierające proces wyboru dostawców. Zarówno w zamówieniach w sektorze prywatnym jak i w sektorze publicznym cechuje je dwustopniowość:

Sposoby komunikowanie się

 Grupy dyskusyjne to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym.

Usenet ogólnoświatowy system grup dyskusyjnych w sieci internet

• Mozilla Thunderbird

• Opera

• SeaMonkey

• Poczta systemu Windows

Wątek, zbiór wiadomości od jednej grupy dyskusyjnej stanowiących rozwinięcie wiadomości pierwotnej, najczęściej połączonych tych samym tematem.

RSS-  umowna rodzina języków znacznikowych do przesyłania nagłówków wiadomości i nowości na wybranych przez użytkownika RSS stronach.

Sposoby komunikacji: 

• SMS - usługa przysyłania krótkich wiadomości tekstowych w sieciach telefonii komórkowej. Usługa ta jest także wprowadzana do sieci telefonii stacjonarnej. 
• MMS-  rozszerzenie funkcji SMS i EMS, pozwala na dodatkowe przesyłanie filmów, wideoklipów, muzyki, obrazków, zdjęć itp. Jest to tak zwana wiadomość multimedialna.
• IRC - jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą. Na ekranie użytkownika przewijają się od dołu do góry ekranu komunikaty wysyłane przez osoby piszące na danym kanale. Komunikaty te pojawiają się zaraz po ich wysłaniu, a ich kolejność jest identyczna z kolejnością napływania do serwera. Uzyskuje się dzięki temu wrażenie rozmowy osób przebywających w jednym pomieszczeniu. 
• CZAT -  rodzaj internetowej pogawędki i jedna z usług internetowych. jest serwis internetowy służący do komunikacji wielu osób w tzw. pokojach. Zwykle istnieją dwa rodzaje rozmowy – prywatna, której przebieg mogą śledzić tylko dwie osoby, oraz publiczna, dostępna dla wszystkich zalogowanych użytkowników.
•  Gadu - Gadu - to komunikator internetowy opracowany przez firmę GG Network. Gadu-Gadu ma około 6 milionów unikatowych użytkowników , którzy wysyłają do 300 milionów wiadomości dziennie.
  
• Skype - komunikator internetowy oparty na technologii peer -to- peer.  Skype umożliwia prowadzenie darmowych rozmów głosowych oraz obserwację rozmówcy poprzez kamerę internetową, a także płatnych rozmów z posiadaczami telefonów stacjonarnych lub komórkowych za pomocą technologii VoIP Oprócz tego Skype oferuje funkcje bezpośredniej wymiany informacji tekstowych za pomocą ręcznie wpisywanych wiadomości oraz przesył plików.
  
  
  
• Grupy dyskusyjne - w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym. Grupy dyskusyjne przyjmują formę list dyskusyjnych pozwalających na automatyczną wymianę e - maili, grup Usenetowych, grup  i forów dyskusyjnych dostępnych przez bramki WWW.
• Fora dyskusyjne - to przeniesiona do struktury stron WWW forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami o podobnych zainteresowaniach przy użyciu przeglądarki internetowej. Fora dyskusyjne są obecnie bardzo popularną formą grup dyskusyjnych w Internecie. Prowadzą je praktycznie wszystkie portale.
• Facebook -  serwis społecznościowy, w ramach którego zarejestrowani użytkownicy mogą tworzyć sieci i grupy, dzielić się wiadomościami i zdjęciami oraz korzystać z aplikacji, będących własnością Facebook, Inc. z siedzibą w Menlo Park. W październiku roku liczba użytkowników na całym świecie wynosiła ponad 1 miliard, a co miesiąc wgrywany jest ponad 1 mld zdjęć oraz 10 mln filmów. Projekt został uruchomiony 4 lutego 2004 na Uniwersytecie Harvarda (w stanie Massachusetts) i był początkowo przeznaczony przede wszystkim dla uczniów szkół średnich i studentów szkół wyższych.
  

Korespondencja elektroniczna

•  Poczta elektroniczna (e - mail ) to usługa przesyłania przez sieć wiadomości w postaci elektronicznej. Listy mogą zawierać dodatkowe pliki np. pliki tekstowe, graficzne, muzyczne, prezentacje, programy itp. Główną zaletą listów elektronicznych jest oszczędność czasu, pieniędzy oraz możliwość wysyłania i odbierania poczty z najdalszych zakątków świata w dowolnym czasie. Do wysyłania i odbierania poczty trzeba posiadać konto pocztowe. 

• List elektroniczny to wiadomość tekstowa przeznaczona dla konkretnego odbiorcy i wysyłana za pomocą internetu, do której można dołączyć pliki zewnętrzne. Współczesne listy elektroniczne  mogą zawierać oprócz tekstu także multimedia.  
•  Hasło

Dobre hasło powinno:
-zawierać minimum 8 znaków (im dłuższe, tym lepsze)

-zawierać małe i wielkie litery, choć jedną cyfrę i znak specjalny (np.#$%^&*)

-być zmieniane co jakiś czas

Dobre hasło nie powinno:
-ograniczać się do jednego słowa
-być jedynie kombinacją sąsiadujących znaków na klawiaturze
-bezpośrednio zawierać naszych danych osobistych, które zna wielu znajomych
-być stosowane do zabezpieczania kilki serwerów, komputerów lub kont

Usługi internetowe

1.Co to jest Internet ?

Ogólnoświatowa sieć komputerowa, określana również jako sieć sieci. W znaczeniu informatycznym Internet to przestrzeń adresów IP.

2. World Wide Web (www)  

W skrócie Web lub częściej WWW – hipertekstowy, multimedialny, internetowy system informacyjny oparty na publicznie dostępnych, otwartych standardach IETF i W3C. WWW jest usługą internetową, która ze względu na zdobytą popularność bywa błędnie utożsamiana z całym Internetem.Twórcą WWW był Tim Berners-Lee. Zbudowany przez niego prototyp strony internetowej został przekształcony do formy obecnie znajdującej się w obiegu.

3. Universal Resource LOCATOR  

Oznacza ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych. 
URL najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do identyfikowania wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.

4.  Domain Name Server (DNS) 

System serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np.pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232
5. Co to takiego HOST ?

1. Komputer podłączony do sieci komputerowej używającej protokołu komunikacyjnego TCP/IP, posiadający adres IP. Jeżeli użytkownik komputera łączy się z siecią komputerową, to karta sieciowa lub modem jego komputera otrzymuje adres IP i wtedy staje się hostem. W tym znaczeniu host jest dowolną maszyną, uczestniczącą w wymianie danych poprzez sieć komputerową, np. poprzez Internet.
2. Komputer podłączony do sieci komputerowej łączem stałym, posiadający stały adres IP, udostępniający usługi sieciowe użytkownikom łączącym się z nim za pomocą swoich komputerów i umożliwiający im m.in. pracę w trybie terminalowym. Komputer użytkownika nazywany jest wtedy zdalnym terminalem, (ang.) remote terminal. Powszechną praktyką jest współistnienie na jednym hoście wielu usług, tj. obok usług umożliwiających pracę terminalową, np. telnet i SSH, także usług typu klient-serwer, najczęściej WWW i FTP. W tym znaczeniu, pojęcie host oznacza to samo co serwer, tym bardziej, że obecnie na większości tak rozumianych hostów, poza wewnętrznymi sieciami większych instytucji, usługi terminalowe, ze względów bezpieczeństwa, nie są dostępne.
3. W publikacjach anglojęzycznych, termin host używany jest w określeniu "to host", czyli dostarczać infrastrukturę dla usług sieciowych. Przykładowo, wyrażenia: "to host Web server" lub "hosted by", mogą odnosić się do firmy zapewniającej sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz miejsce dla stron internetowych klienta.

6. Hiperłącze (ang. hyperlink)
 Inaczej: odnośnik, odsyłacz, link  to zamieszczone w dokumencie elektronicznym (tekstowym, graficznym, wideo, animacji, PDF, HTML) odwołanie do innego dokumentu lub innego miejsca w danym dokumencie. Odwołanie takie związane jest z fragmentem tekstu lub obrazem – uaktywnienie hiperłącza (kliknięcie lub nadejście odpowiedniego momentu) powoduje otwarcie dokumentu docelowego. Hiperłącza są powszechnie używane na stronach internetowych.

7. KONFIGURACJA DO PRACY W SIECI

Do transmisji danych pomiędzy komputerami używane są różne kombinacje metod dostępu i 

protokołów transmisji danych. Metody dostępu można podzielić metody kablowe oraz 

bezprzewodowe. Bezprzewodowa sieć lokalna (WLAN - Wireless Local Area Network) jest 

siecią komputerową, w której przewody sieciowe zostały zastąpione przez fale radiowe. Tego 

typu sieci cieszą się coraz większą popularnością na świecie. Połączenie z siecią 

bezprzewodową można zrealizować na wiele sposobów. W przypadku komputerów 

przenośnych, wyposażonych w gniazdo PCMCIA wygodnie jest korzystać tzw. adaptera sieci 

bezprzewodowej. Zarówno w sieci LAN, jak i WLAN wykorzystuje się te same protokoły, 

wśród których można wyróżnić protokół TCP/IP, IPX, NetBEUI, AppleTalk

8. DHCP - Dynamic Host Configuration Protocol  (protokół dynamicznego konfigurowania węzłów)

Protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. 

9. WAP 

Zbiór otwartych, międzynarodowych standardów definiujących protokół aplikacji bezprzewodowych. Rozwijaniem protokołu zajmuje się organizacja WAP Forum, będąca obecnie częścią Open Mobile Alliance (OMA). Wersja 1.0 protokołu powstała w 1998, 1.1 w 1999, a 2.0 w 2001 roku. 
 

10.Cookies 

 Niewielka informacja tekstowa, wysyłana przez serwer WWW i zapisywana po stronie użytkownika w pliku cookie (zazwyczaj na twardym dysku). Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka różnych rodzajów są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.Mechanizm ciasteczek został wymyślony przez byłego pracownika Netscape Communications – Lou Montulliego.

Dzielimy się informacją.

1. Technologia informacyjna -całokształt zagadnień, metod i środków i działań związanych z przetwarzaniem informacji.Stanowi połączenie zastosowań informatyki i telekomunikacji, obejmuje również sprzęt komputerowy oraz oprogramowanie, a także narzędzia i inne technologie związane z przetwarzaniem, przesyłaniem, przechowywaniem, zabezpieczaniem i prezentowaniem informacji. Dostarcza ona użytkownikowi narzędzia, za pomocą których może on pozyskiwać informacje, selekcjonować je, analizować, przetwarzać, gromadzić, zarządzać i przekazywać innym ludziom.Wartość rynku IT w Polsce w roku 2011 wynosiła 31 mld zł.                                      
2.  Społeczeństwo informacyjne - terminem określa się społeczeństwo, w którym towarem staje się informacja traktowana jako szczególne dobro niematerialne, równoważne lub cenniejsze nawet od dóbr materialnych. Przewiduje się rozwój usług związanych z 3P (przesyłanie, przetwarzanie, przechowywanie informacji).                        
3.  Zastosowanie TI- TI znajduje swoje zastosowanie na przykład w mediach, właśnie do przekazywania informacji. Dziedziny, w których jest używana to miedzy innymi: handel, nauka, komunikacja, przemysł, bankowość internetowa, medycyna. Są to właściwie wszystkie dziedziny życia, w których jest obecny komputer. Nie sposób więc wymienić je wszystkie.
   Dostęp do informacji umożliwia normalnemu użytkownikowi dokonywanie prostych płatności, czy innych operacji przez Internet. Znajduje to odzwierciedlenie w kontach bankowych użytkowników, wszelkich płatnościach, czy zakupach dokonywanych w sieci. Innym zastosowaniem omawianej technologii jest reklama, której największy rozwój związany jest z osiągnięciami w dziedzinie technologii informacyjnej. Odpowiednie programy graficzne oraz media, które udostępniają obraz (telewizja, Internet) sprawiają, ze reklama staje się zjawiskiem szeroko dostępnym i obecnym w społeczeństwie. Wiąże się to oczywiście ze zwiększonym zyskiem z reklamy.
   Sam internet umożliwia natomiast masową komunikację, możliwość porozumiewania się za pomocą najróżniejszych serwisów lub też poczty elektronicznej.
   Technologia informacyjna ma także zastosowanie w handlu. Komputer zajmuje się wszystkimi aspektami sprzedaży oraz kupna- drukuje raporty, dba o zamówienia, księgowanie przychodów firmy. Stanowi to bardzo duże ułatwienie dla człowieka. W zasadzie większość instytucji jest w obecnych czasach uzależniona od IT. Biura, czy urzędy są bowiem skomputeryzowane. Podobnie w bankach, dzięki technologii informacyjnej klient ma możliwość dokonywania wszelkich transakcji finansowych bez wychodzenia z domu.
   Każdy z nas potrafi wymienić kilka zastosowań technologii informacyjnej, na przykład:
   
   - sklepy oraz magazyny (kasy fiskalne, komputerowe bazy danych),
   - wszelkiego rodzaju biura (komputery, telefony, faksy),
   - lokalne bazy danych (np. urzędy skarbowe),
   - ogólnopolskie bazy danych (np. ewidencja ludności PESEL),
   - wizualne efekty (takie jak np. reklama, filmy animowane),
     - banki (np. bankomaty, bankowość elektroniczna).
   

Lekcja organizacyjna.

 Dzisiaj na zajęciach mieliśmy lekcję organizacyjną.Zrobiliśmy próbny alarm przeciw pożarowy i uciekaliśmy z klasy, zajęło nam to ponad 40s.Omawialiśmy też co by było gdyby poraził mnie prąd a koleżanka miała by mnie uratować...niestety zginęłam.