poniedziałek, 10 marca 2014

Konfiguracja komputera do pracy w sieci

1. CMD. EXE

Procesor poleceń. Otwiera tekstowe okno konsoli i dokonuje interpretacji wprowadzanych w wierszu poleceń konsoli znaków jako nazw poleceń, programów, plików czy parametrów. Wykonanie polecenia cmd w już otwartym oknie konsoli powoduje uruchomienie w tym samym oknie wtórnego procesora poleceń, który może dziedziczyć środowisko po procesorze pierwotnym. Każdy procesor poleceń można zamknąć wykonując polecenie exit albo klikając na ikonę zamknięcia okna.
Plik:Pitsilemu command line.png

2. IPCONFIG

  Polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS. Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifconfig.
  • ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
  • ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych
  • ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
  • ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
  • ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
  • ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS
  • ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP
 

3. DHCP

  Umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz innych elementów konfiguracji (bramka, maska). Serwer DHCP dysponuje pewną pulą adresów, które przydziela zgłaszającym się do niego komputerom. Technologia ta stosowana jest w przypadku gdy mamy wiele komputerów pracujących niejednocześnie. Częściej jednak dynamiczne przydzielanie adresów wykorzystywane jest razem z translacją adresów co pozwala na dostęp do Internetu całym podsieciom, dzielącym jeden numer IP. Jeśli  komputer pobiera adres z serwera DHCP to ma dostęp do Internetu ale nie może być serwerem sieciowym, bo jego adres nie jest stabilny.
 KOMUNIKATY:
  • DHCPDISCOVER – zlokalizowanie serwerów
  • DHCPOFFER – przesyłanie parametrów
  • DHCPREQUEST – żądanie przydzielenia używanych parametrów
  • DHCPACK – potwierdzenie przydziału parametrów
  • DHCPNACK – odmowa przydziału parametrów
  • DHCPDECLINE – wskazanie że adres sieciowy jest już używany
  • DHCPRELEASE – zwolnienie adresu
  • DHCPINFORM – zadanie przydziału parametrów (bez adresu IP).
 

4. Adres IP

  Protokół internetowy (Internet Protocol) ale potocznie oznacza też numer sieciowy komputera w Internecie. Numery IP są unikatowe, tj. jednoznacznie identyfikują konkretną maszynę. Za jednym numerem IP może się kryć wiele komputerów, jak też jeden komputer może mieć wiele interfejsów sieciowych, każdy o innym numerze IP.  Jeśli komputer podłączony jest do jakiejkolwiek sieci zintegrowanej z Internetem, to konfiguruje się na nim protokół TCP/IP. Protokół wymaga wpisania: numeru IP, "bramki", maski podsieci i adresów sieciowych DNS. Wszystkie te dane dostarcza administrator sieci (w przypadku indywidualnych podłączeń - dostawca Internetu). Mając komputer z konkretnym, stałym IP, można uruchomić na nim serwer.
Numer IP składa się z czterech segmentów, zaś każdy z nich jest liczbą od 0 do 255, czyli odpowiada wartości jednego bajtu.




5. Maska podsieci

Jest to liczba za pomocą, której możemy wyodrębnić w adresie IP część sieciową od części hosta.  Składającą się z ciągu bitów o wartości 1, po których następuje ciąg zer, podawaną najczęściej w postaci czterech liczb 8-bitowych oddzielonych kropkami . Wartość maski musi być znana wszystkim routerom i komputerom znajdującym się w danej podsieci. W wyniku porównywania maski adresu (np. 255.255.255.0) z konkretnym adresem IP (np. 192.180.5.22) router otrzymuje informację o tym, która część identyfikuje podsieć (w tym przypadku 192.180.5), a która dane urządzenie (.22).
 

6. Brama domyślna

 W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.


 7. DNS

(Domain Name System) System serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerowa. DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom.



8. Sieć

* lokalna- sieć komputerowa łącząca komputery na określonym obszarze np. blok
* zewnętrzna

Sieci komputerowe



1.Sieć komputerowa to grupa kilku komputerów, połączonych ze sobą za pomocą dowolnego medium transmisyjnego w celu wymiany danych i współdzielenia zasobów sieciowych.

2.Zalety sieci komputerowej :

-możliwość komunikacji z innymi osobami (np. poprzez wiadomości email);
-możliwość korzystania z wspólnych zasobów sieciowych (sprzętu, oprogramowania), dzięki czemu nie ma potrzeby kupowania wielu urządzeń i programów osobno dla każdego komputera;
-szybkość, oszczędność czasu i bezproblemowość w przenoszeniu danych, plików i programów z jednego komputera na inny (nawet znajdujący się w drugim końcu świata);
oszczędność w zakupie oprogramowania (pewne programy np. firewall wystarczy zainstalować na jednym komputerze);

bezkonfliktowość, prostota i wygoda podczas dostępu do wspólnych bazy danych z różnych komputerów (nawet jak znajdują się one w innych częściach świata);

             Wady sieci komputerowej:
             -  wysokie ceny urządzeń sieciowych i medium transmisyjnych;
             - zagrożenia związane z działaniem „sieciowych włamywaczy”, hakerów (np.     usunięcie danych, uszkodzenie systemu);
             -problemy związane z tworzeniem i zarządzaniem sieci (np. zakłócenia,   awarie, podłączanie wszystkich urządzeń i zasobów sieciowych kablami);
   -zagrożenia bezpieczeństwa i stabilności działania wszystkich systemów w wyniku zainfekowania jednego komputera;
  awaria jednego urządzenia lub medium transmisyjnego może spowodować uszkodzenie całej sieci komputerowej;

3.Urządzenia sieciowe:

KARTA SIECIOWA-służy do przekształcania pakietów danych 

KONCENTRATOR (HUB)- urządzenie pozwalające na przyłączenie wielu urządzeń sieciowych do 
sieci komputerowej topologii gwiazdy. Najczęściej spotykane w wersji 4-, 8-, 16- lub 24-portowej. 

PRZEŁĄCZNIK (SWITCH)-pracujące głównie w drugiej warstwie (łącza danych), jego zadaniem jest przekazywanie ramki między segmentami sieci z doborem portu przełącznika, na który jest przekazywana.

ROUTER-urządzenie 
sieciowe pracujące w trzeciej warstwie . Służy do łączenia różnych sieci komputerowych (różnych w sensie informatycznym, czyli np. o różnych klasach, maskach itd.), pełni więc rolę węzła komunikacyjnego. 

ACCESS POINT- PUNKT DOSTĘPU– urządzenie zapewniające 
sieci komputerowejza pomocą bezprzewodowego nośnika transmisyjnego jakim są 
      NA DACHU

WTÓRNIK (REPEATER)-kopiuje a następnie wzmacnia odbierane sygnały, łączy tylko sieci o takiej samej budowie używające tych samych protokołów

BRIDGE
- łączy segmenty sieci,zwiększa wydajność i maksymalne długości sieci.

4.Rodzaje medium transmisyjnego:
  • kabel RJ45 Skrętka -rodzaj kabla sygnałowego służącego do przesyłania
    informacji , który zbudowany jest z jednej lub więcej par skręconych

  • kabel koncentryczny;przewód telekomunikacyjny, wykorzystywany do transmisji sygnałów zmiennych małej mocy. 

  • światłowód-przezroczysta struktura (włóknista, warstwowa lub paskowa), w której odbywa się propagacja światła

  • fale radiowe- promieniowanie elektromagnetyczne, które może być
    wytwarzane przez prąd przemienny płynący w antenie

5.Podział sieci ze względu na topologię:

  • szynowa 
  • pierścieniowa
  • gwiazdy

6. Internet- ogólnoświatowa sieć komputerowa logicznie połączona w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP