Konfiguracja komputera do pracy w sieci

1. CMD. EXE

Procesor poleceń. Otwiera tekstowe okno konsoli i dokonuje interpretacji wprowadzanych w wierszu poleceń konsoli znaków jako nazw poleceń, programów, plików czy parametrów. Wykonanie polecenia cmd w już otwartym oknie konsoli powoduje uruchomienie w tym samym oknie wtórnego procesora poleceń, który może dziedziczyć środowisko po procesorze pierwotnym. Każdy procesor poleceń można zamknąć wykonując polecenie exit albo klikając na ikonę zamknięcia okna.

2. IPCONFIG

  Polecenie w systemach operacyjnych Microsoft Windows służące do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Zwalnia i aktualizuje dzierżawy DHCP oraz wyświetla, rejestruje i usuwa nazwy DNS. Narzędzie pomocne przy wykrywaniu błędnego adresu IP, maski podsieci lub bramy domyślnej. Odpowiednik w systemach UNIX to ifconfig.

• ipconfig – pokazuje skróconą informację o interfejsach
• ipconfig /all – pokazuje wszystkie dane interfejsów sieciowych
• ipconfig /renew – odnawia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
• ipconfig /release – zwalnia wszystkie dzierżawy adresu z DHCP
• ipconfig /? albo ipconfig / – wyświetla komunikat pomocy
• ipconfig /flushdns – czyści bufor programu rozpoznającego nazwy DNS
• ipconfig /displaydns – wyświetla zapamiętane tłumaczenia DNS→IP

 

3. DHCP

  Umożliwia dynamiczne przydzielanie adresów (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz innych elementów konfiguracji (bramka, maska). Serwer DHCP dysponuje pewną pulą adresów, które przydziela zgłaszającym się do niego komputerom. Technologia ta stosowana jest w przypadku gdy mamy wiele komputerów pracujących niejednocześnie. Częściej jednak dynamiczne przydzielanie adresów wykorzystywane jest razem z translacją adresów co pozwala na dostęp do Internetu całym podsieciom, dzielącym jeden numer IP. Jeśli  komputer pobiera adres z serwera DHCP to ma dostęp do Internetu ale nie może być serwerem sieciowym, bo jego adres nie jest stabilny.
 KOMUNIKATY:

• DHCPDISCOVER – zlokalizowanie serwerów
• DHCPOFFER – przesyłanie parametrów
• DHCPREQUEST – żądanie przydzielenia używanych parametrów
• DHCPACK – potwierdzenie przydziału parametrów
• DHCPNACK – odmowa przydziału parametrów
• DHCPDECLINE – wskazanie że adres sieciowy jest już używany
• DHCPRELEASE – zwolnienie adresu
• DHCPINFORM – zadanie przydziału parametrów (bez adresu IP).

 

4. Adres IP

  Protokół internetowy (Internet Protocol) ale potocznie oznacza też numer sieciowy komputera w Internecie. Numery IP są unikatowe, tj. jednoznacznie identyfikują konkretną maszynę. Za jednym numerem IP może się kryć wiele komputerów, jak też jeden komputer może mieć wiele interfejsów sieciowych, każdy o innym numerze IP.  Jeśli komputer podłączony jest do jakiejkolwiek sieci zintegrowanej z Internetem, to konfiguruje się na nim protokół TCP/IP. Protokół wymaga wpisania: numeru IP, "bramki", maski podsieci i adresów sieciowych DNS. Wszystkie te dane dostarcza administrator sieci (w przypadku indywidualnych podłączeń - dostawca Internetu). Mając komputer z konkretnym, stałym IP, można uruchomić na nim serwer.
Numer IP składa się z czterech segmentów, zaś każdy z nich jest liczbą od 0 do 255, czyli odpowiada wartości jednego bajtu.

5. Maska podsieci

Jest to liczba za pomocą, której możemy wyodrębnić w adresie IP część sieciową od części hosta.  Składającą się z ciągu bitów o wartości 1, po których następuje ciąg zer, podawaną najczęściej w postaci czterech liczb 8-bitowych oddzielonych kropkami . Wartość maski musi być znana wszystkim routerom i komputerom znajdującym się w danej podsieci. W wyniku porównywania maski adresu (np. 255.255.255.0) z konkretnym adresem IP (np. 192.180.5.22) router otrzymuje informację o tym, która część identyfikuje podsieć (w tym przypadku 192.180.5), a która dane urządzenie (.22).
 

6. Brama domyślna

 W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa) oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi podsieciami lub z Internetem.

 7. DNS

(Domain Name System) System serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerowa. DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom.

8. Sieć

* lokalna- sieć komputerowa łącząca komputery na określonym obszarze np. blok
* zewnętrzna